Mój Bliźniaczy Płomień

12.09.2012
Dziennik Wzniesieniowy - Część 26 

Każdy z nas go ma. Niektórzy z nas mieli szansę spotkania go za życia, choć niekoniecznie otrzymali szansę związania się z nim na cały okres ziemskich doświadczeń. Tak było ze mną. Ocieraliśmy się o siebie przez wiele lat okresu młodości. Dzisiaj wiem, że była to moja pierwsza, prawdziwa i jedyna miłość. Fale naszej bliskości zauraczały mnie. Czułam w jego obecności coś nadzwyczajnego, nieokreślonego. Ogromne przyciąganie, pełne ufności i miłości. Jako młoda osoba nie umiałam w tamtych czasach uświadomić sobie wielkości tego zjawiska. Nasze bycie razem, chwile rozkosznej intymności, cudowna przyjaźń duchowa, rozstania, powroty. Towarzyszły nam mocne wpływy dualizmu, mieszanka miłości i bólu rozstań, mieszanka miłości i lęku utraty, braku akceptacji, odrzucenia. Nasze fizyczne drogi rozeszły się. Ale duchowe nigdy. Oboje krążyliśmy myślami wokół nas. Niejednokrotnie wracałam myślami do niego nie wiedząc, że z jego strony odbywał się dokładnie ten sam procses. Nasze linie czasowe rozchodziły się w ciągu tych kilku lat ziemskich kontaktów, a my, mimo niegasnącego uczucia, nie podejmowaliśmy we właściwym czasie żadnych kroków, ażeby coś zmienić. Czy taka była umowa naszych Dusz? Efektem jest trwałe, nieprzemijające uczucie tęsknoty. Ono jest, nieustannie wraca. Kiedy dzięki internetowi odkryliśmy siebie ponownie, dowiedziałam się, że jego myśli są identyczne. Nigdy nie zapomniał i ŻAŁOWAŁ, że jako mężczyzna o mnie wtedy nie walczył. Nasza duchowa przyjaźń rozkwitła ponownie z ogromną siłą. Lecz ciągle jeszcze nie uświadamiałam sobie faktu, że jesteśmy Bliźniaczymi Płomieniami. Aż do dzisiaj. Dzisiaj zadałam to pytanie mojej WJ. Poprosiłam o spotkanie naszych Dusz i wyjaśnienie związku. I wtedy otrzymałam tą odpowiedź. Nasze spotkanie było niezwykle emocjonalne. Będąc w jego objęciach, wyrywał się ogromny szloch – płacz Dusz, które na zawsze połączone, świadomie zdecydowały się na doświadczanie rozstania. Doświadczanie niekompatybilnych związków z innymi partnerami, doświadczanie macierzyństwa i ojcostwa i przelewanie ogromnych zasobów miłości na swoje dzieci. Jako rekompensata niezrealizowanego połączenia bliźniaczych Dusz. Rozdarte życie, bez partnerskiej miłości z utraconą szansą na przeżycie wzniosłych i pięknych darów doświadczeń połączonych serc. W tym życiu, w tej gęstości jesteśmy definitywnie rozdzieleni. Ale jaka siła wstąpiła we mnie na myśl o naszym ponownym spotkaniu w innych rzeczywistościach! Jestem szczęśliwa wiedząc, kim jesteśmy. Jestem szczęśliwa, że mogłam poznać mojego wspaniałego towarzysza wieczności. Mój Bliźniaczy Płomień jest częścią mnie. Na zawsze!